Türkiye’de Çocuk ve Ergen Ruh Sağlığı ve Hastalıkları Eğitiminin Uzman Gözünden Değerlendirmesi ve Mobbing Algısı
Özet Görüntüleme: 174
/ 
PDF İndirme: 130
DOI:
https://doi.org/10.5281/zenodo.7133588%20Anahtar Kelimeler:
Çocuk ve ergen psikiyatrisi, Uzmanlık eğitimi, Asistan, Mobbing, Çekirdek eğitim müfredatıÖzet
Amaç: Uzmanlık eğitiminin standardizasyonunda ve niteliğinin iyileştirilmesinde öncelikle güncel durumun bilimsel veriler ile ortaya konmasına ihtiyaç vardır. İlgili çalışmada, çocuk ve ergen ruh sağlığı ve hastalıkları uzmanlık eğitiminin ve mobbing algısının değerlendirilmesi amaçlanmaktadır.
Yöntemler: 2018-2021 yıllarında asistanlık eğitimini bitiren 229 uzman hekime Google anket aracılığıyla oluşturulan anket formu gönderilerek asistanlık dönemindeki koşullar değerlendirildi. Kurumlardaki eğiticilerin sayısı, nitelikleri, kurumlardaki eğitim saatleri ve eğitim içerikleri sorgulandı. Çekirdek eğitim müfredatında yer alan 12 eğitim alanında verilen eğitimin yeterliliği, ayrıca eğitimi etkileyebilecek stres faktörleri ve mobbing algısı araştırıldı.
Bulgular: Çalışmaya 88 (%38,42) hekim katılmış olup, kurumlardaki eğitici sayıları ortalaması 3,63 (min:1, max:14), kurumlarında haftalık eğitim saatinin 3,95±2,65 olarak belirtildiği görüldü. Katılımcıların 66 (%72,7)’si asistanlık sürecindeki eğitici sayısının, 74’ü (%84,1) eğiticilerin niteliksel olarak yetersiz bulduklarını belirtti. Katılımcıların yarıdan fazlası kurumlarında herhangi bir psikoterapi eğitimi olmadığını belirtti. Çalışmamızda 30 (%34) katılımcı asistanlık sürecinde mobbing davranışlarına maruz kaldığını belirtirken, en sık maruz kalınan mobbing türünün %22,7 ile kendini göstermenin ve iletişim oluşumunun engellenmesi olduğu görüldü.
Sonuç: Kurumlardaki eğitici, eğitim niceliği ve niteliğinde standardizasyonun sağlanamaması ve standart eğitim müfredatının uygulanamaması eğitimde yetersizliğe neden olmaktadır. Kurumların eğitim verilmesi için belirlenen standartları sağlayıp sağlamadığını denetleyecek bağımsız ve objektif kurul ya da kurumlar oluşturulmalıdır.
Referanslar
Baysal, Z. B., & Gökler, B. (1996). Türkiye'deki çocuk ve ergen ruh sağlığı ve hastalıkları kliniklerinin kurumsal özelliklerinin ve tedavi yaklaşımlarının değerlendirilmesi. Çocuk ve gençlik ruh sağlığı dergisi, 3(1), 3-8.
Cruess, S. R., Cruess, R. L., & Steinert, Y. (2008). Role modelling—making the most of a powerful teaching strategy. Bmj, 336(7646), 718-721.
Çiçek, C. (2006). Terzi C. Tıpta uzmanlık eğitimi (İzmir ölçekli iki araştırma ve karşılaştırmalı sonuçları). Türk Tabipleri Birliği Yayınları. Birinci Baskı. Ankara, 1-132.
Çitak, N., & Altaş, Ö. (2012). Türkiye'deki göğüs cerrahisi ve kalp ve damar cerrahisi uzmanlık öğrencisi gözü ile tıpta uzmanlık eğitimi ve eğitim veren kurumlardaki durum. Türk Göğüs Kalp Damar Cerrahisi Dergisi, 20(4), 826-834.
Degen, C., Weigl, M., Glaser, J., Li, J., & Angerer, P. (2014). The impact of training and working conditions on junior doctors’ intention to leave clinical practice. BMC Medical Education, 14(1), 1-9.
Dikmetaş, E., Top, M., & Ergin, G. (2011). Asistan hekimlerin tükenmişlik ve mobbing düzeylerinin incelenmesi. Türk Psikiyatri Dergisi, 22(3), 137-149.
Dokudan E, Oğlağu Z. (2011). Sağlık Dönüşürken Uzmanlık Eğitimi Neye Dönüşüyor? İstanbul Tabip Odası Hekim Forumu 188, 32-52.
Ercan, E. S., Tufan, A. E., & Kütük, Ö. M. (2021). E-mentoring program organized by the Turkish Association for Child and Adolescent Psychiatry during the COVID-19 pandemic. European Child & Adolescent Psychiatry, 30(1), 173-175.
İbiloğlu, A. O. (2020). Mobbing (psychological violence) in different aspects. Psikiyatride Güncel Yaklaşımlar, 12(3), 330-341.
Joseph, L., Shaw, P. F., & Smoller, B. R. (2007). Perceptions of stress among pathology residents: survey results and some strategies to reduce them. American journal of clinical pathology, 128(6), 911-919.
Karabekiroglu, K., Doğangün, B., Hergüner, S., von Salis, T., & Rothenberger, A. (2006). Child and adolescent psychiatry training in Europe: differences and challenges in harmonization. European child & adolescent psychiatry, 15(8), 467-475.
Kahn, M. J., & Blonde, L. (1999). Assessing the quality of medical subspecialty training programs. The American journal of medicine, 106(6), 601-604.
Kingma, M. (2001). Workplace violence in the health sector: a problem of epidemic proportion. International Nursing Review. 48(3), 129–130.
Klessig, J. M., Wolfsthal, S. D., Levine, M. A., Stickley, W., Bing-You, R. G., Lansdale, T. F., & Battinelli, D. L. (2000). A pilot survey study to define quality in residency education. Academic Medicine, 75(1), 71-73.
Kösemehmetoğlu, K., Tan, A., Esen, T., Ateş, K. E., SB, T. E., & İzmir, P. B. (2010). Pathology Residency Training in Turkey from the Residents' Point of View: A Survey Study. Turkish Journal of Pathology, 26(2), 095-106.
Leymann, H. (1990). Mobbing and psychological terror at workplaces. Violence and victims, 5(2), 119-126.
Leymann, H. (1996). The content and development of mobbing at work. European journal of work and organizational psychology, 5(2), 165-184.
Lüleci, E., Keskin, Y., Asan, S., Acar, Ö., Değirmenci, F., Karadayı, S., & Kocabıyık, Ö. (2011). Marmara Üniversitesi Tıp Fakültesi Asistanlarında Mobbing Psikolojik Şiddet Algısı. Maltepe Tıp Dergisi, 3(1).
Özan S, Aras Ş, Özyurt G, Gürbüz GA, Miral S, Musal B. (2015). Çocuk ve ergen psikiyatrisi uzmanlık alanında eğitim gereksinimi analizi çalışması. Anatolian Journal of Psychiatry. 16, 346-356.
Simmons, M., Barrett, E., Wilkinson, P., & Pacherova, L. (2012). Trainee experiences of Child and Adolescent Psychiatry (CAP) training in Europe: 2010–2011 survey of the European Federation of Psychiatric Trainees (EFPT) CAP working group. European child & adolescent psychiatry, 21(8), 433-442.
Tıpta uzmanlık kurulu müfredat oluşturma ve standart belirleme sistemi, çocuk ve ergen ruh sağlığı ve hastalıkları uzmanlık eğitimi çekirdek müfredatı 2020. https://tuk.saglik.gov.tr/Eklenti/42047/0/cocukveergenruhsagligivehastaliklarimufredatv24docpdf.pdf Erişim Tarihi: 10.04.2022
Üstün, A. (2009). Bilgi hizmetlerinde verimlilik ve motivasyon. Türk Kütüphaneciliği, 23(3), 602-608.
Yaşan, A., Eşsizoğlu, A., Yalçın, M., & Özkan, M. (2008). Bir üniversite hastanesinde çalışan araştırma görevlilerinde iş memnuniyeti, anksiyete düzeyi ve ilişkili etmenler. Dicle Tıp Dergisi, 35(4), 228-233.
İndir
Yayınlanmış
Nasıl Atıf Yapılır
Sayı
Bölüm
Lisans
Telif Hakkı (c) 2022 GEVHER NESİBE TIP VE SAĞLIK BİLİMLERİ DERGİSİ
Bu çalışma Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License ile lisanslanmıştır.
Dergimizde yayımlanan makaleler, 