Yönetici Hemşire İletişiminin Çalışan Hemşirelerin İş Doyumuna Etkisi

Özet

Bu araştırma hastanelerde çalışan hemşire yöneticilerin iletişim biçimlerinin hemşirelerin iş doyumu üzerindeki etkisini belirlemek amacı ile gerçekleştirildi.Araştırmada örneklem seçimine gidilmeden evrende yer alan ve araştırmaya katılmayı kabul eden tüm hemşireler çalışmaya dahil edildi. Araştırmanın evrenini/örneklemini oluşturan 1292 hemşireden, araştırmanın amacı açıklandıktan sonra gönüllü olarak uygulamayı kabul eden; üniversite hastanesinde 653, Sağlık Bakanlığı Hastanesi’nde 298 ve özel vakfı hastanesinde çalışan 160 hemşire olmak üzere toplam 1111 hemşireye ulaşıldı. Veriler; Kişisel Bilgi Formu, İletişim Becerilerini Algılama Envanteri (İBAE) ve Minnesota iş Doyum Ölçeği" (Minnesota Satisfaction Questionnaire-MSQ) formları ile elde edildi.Veriler bilgisayar ortamında, tanımlayıcı istatistikler için sayı, yüzde, ortalama ve standart sapma, bağımsız değişkenlere göre iletişim becerileri ve iş doyumu ölçeği puan ortalamalarının karşılaştırılması için bağımsız gruplarda t-testi ve bağımsız gruplarda tek yönlü varyans analizi (ileri analiz olarak Tukey HSD) kullanılarak değerlendirildi.Tüm hemşirelerin İBAE’nin toplam puan ortalamaları 177.28  26.56, servis hemşirelerinin 177.59  26.45 ve sorumlu hemşirelerin 175.23  27.34 olduğu; servis hemşirelerinin davranışsal iletişim puanlarının gurubun en yüksek puanları olduğu saptandı.Hemşirelerin Minnesota İş Doyum Ölçeği puan ortalamaları toplamda (genel iş doyum) 3.56  0.59, içsel doyum alt boyutunda 3.72  0.61 saptandı.Yönetici hemşirelerin iletişim becerilerinin yüksek düzeyde olduğu, ayrıca sorumlu hemşirelerin iletişim beceri düzeylerinin diğer yönetici hemşirelerden daha yüksek olduğu belirlendi.