Kawasaki Hastalığında Hemşirelik Yönetimi: Olgu Sunumu

Özet

 Kawasaki Hastalığı (KH) ağırlıklı olarak 5 yaş altındaki çocukları etkileyen nedeni bilinmeyen, akut, ateşli, kendi kendini sınırlayan çocukluk çağının sistemik bir vaskülitidir. Tüm dünyada tanımlanan hastalık gelişmiş ülkelerde çocuklarda edinsel kalp hastalığının en yaygın nedenidir (Erdoğan ve ark., 2017:20, İnalhan ve ark., 2006:10). Tedavi edilmeyen hastaların yaklaşık %25'inde koroner arter anevrizması geliştiği bilinmektedir (Barrios Tascón et al., 2018:2). Çocuklarda nadir görülen ancak yüksek morbidite riski taşıyan KH önemli bir edinsel kalp hastalığı olması ve hızlı tedavinin komplikasyonları önlemedeki önemi nedeniyle antibiyotik tedavisine yanıtsız, uzun süren ateşi, huzursuzluğu, döküntüsü ve diğer tanı kriterlerine sahip olan hastalarda farkındalığın artması, ayırıcı tanının hızla yapılıp tanının konulması oldukça önemlidir (Kara ve ark., 2017:119). Bu olgu sunumu ile KH’ğı olan çocuklara bakım veren pediatri hemşirlerinin farkındalığının artırılması amaçlanmıştır. Olgu: 2 yaş 10 aylık iken olan yüksek ateşle ile öncelikle aile hekimine giden hasta 3 gün antibiyotik tedavisi aldıktan sonra 39-40 °C civarında düşmeyen ateş, tüm vücutta basma ile kaybolan sınırları belirsiz yaygın döküntü, gözlerde kızarıklık, dudaklarda çatlama, dilde beyaz pullanma, sağ dizinde ağrı ve hareket kısıtlılığı şikayetleri ile Tıp Fakültesine KH ön tanısı ile yatış yapmıştır. Şikayetlerin 8. gününde olan hastaya saatlik ateş takibi, ampisilin-sulbaktam, aspirin ve IVIG başlanmıştır. Fakat IVIG’e karşı alerji gelişen hastaya IVIG kesilerek steroid (metilprednizolon) tedavisi uygulanmış ve çocuk kardiyoloji konsültasyon istenerek ekokardiyografi (EKO) yapılmış, EKO’su normal olan hastaya bir ay sonra kontorole gelmesi planlanmıştır. Boğaz kültürü alınan hastada pseudomonas aeuruginosa üremesi sonucu gentamisin başlanmıştır. Tedavi sonucunda alınan kontrol kanlarının ve kültürünün normal flora olarak değerlendirilmesi, şikayetlerinin gerilemesi ve ateşinin kontrol altına alınması üzerine hasta önerilerle taburcu edilmiştir. Oral metilprednizolon, aspirin ve ibufrofen reçete edilmiştir. Hastalık tekrar 15 gün sonra nüks edince öncelikle hekim isteminde antihistaminikler uygulandıktan sonra IVIG ve metilprednizolon uygulanmıştır. EKO’sunda sol koronerler anevrizmaya ek olarak sağ koreoner ektazisi görülmüş ve hasta tedaviye dirençli rekürren kawasaki olarak değerlendirilmiştir ve infliximab tedavisi almıştır. Aspirin ve deltacortil reçete edilerek ileri tetkik için Kalp Damar ve Göğüs Cerrahisi Eğitim ve Araştırma Hastanesine sevk edilmiştir. Bir ay sonra ilk koroner anjiyografisi yapılan hasta LMCA da anevrizmatik dilatasyon ve CX proximalinde stenoz tanıları ile takip edilmek üzere taburcu edilmiştir. Şuan 4 yaş 10 aylık takipli olan erkek hastaya koroner anjiyografi yapıldı ve işlem sonrası takiplerinde sorun olmayan hasta kontrole gelmek üzere reçete edilen ilaçlar ile (oksapar 2x15 mg-15 gün stoplanacak, drisentin 3x25 mg, ecopirin 1x100 mg, coumadin dozu hekim tarafından koagülasyon düzeyine göre ayarlanıyor) taburcu edilmiştir. Sonuç: KH gibi özel bakım gerektiren hastalarda erken tanının konulabilmesi, semptomların kısa sürede gerileyebilmesi veya ortadan kaldırılabilmesi ve yaşam kalitesinin artırılması için primer bakım verici hemşiresinin önemi vazgeçilmezdir.