Culture-Based Midwifery Care in The Prenatal Period and The Relationship of Midwifery Care to Cultural Care Models


Abstract views: 1007 / PDF downloads: 873

Authors

  • Halime AYDEMİR Kırşehir Ahi Evran Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Fakültesi
  • Hafize ÖZTÜRK CAN Ege Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Fakültesi, Ebelik Bölümü, İzmir
  • Nazan TUNA ORAN Ege Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Fakültesi, Ebelik Bölümü

DOI:

https://doi.org/10.5281/zenodo.7388829

Keywords:

Pregnancy, Culturalcare, Midwiferycare, Midwifery

Abstract

The relationship between health and culture is influenced by the individual's perception of illness-health, beliefs, traditions and developing healthy behaviors. During pregnancy beliefs, values and differences in practices that make up the culture should be taken into consideration. The need for care provided within the scope of cultural characteristics positively improves health and pregnancy outcomes. It is important to understand the attitude and culture of the pregnant woman in order to continue the prenatal period in a healthy way for the pregnant woman and the fetus. When pregnant women cannot receive care specific to their own culture, they experience anxiety and stress about their own health and the health of their baby. Today, there are models used for cultural approach to individuals. Models based on cultural care are generally models based on cultural competence in care. Leininger, Giger, and Davidhizars, Purnell's models are the most frequently used models in cultural care/practices. Midwives are healthcare personnel who have an important role in recognizing and evaluating the cultural structure of the pregnant women they serve and in improving the quality of midwifery care. The purpose of this review is to reveal the importance of culture-based midwifery care in the prenatal period and its relationship with cultural care models in the light of the literature.

References

Aman, F. (2012). Bronislaw Malinowski’nin Kültür Teorisi. T.C. Uludağ Üniversitesi İlâhiyat Fakültesi Dergisi, 21(1): 135-151

Ariiff, K. ve Beng, K. (2006). Cultural Health Beliefs in Rural Family Practice: A Malaysian Perspective. Australian Journal of Rural Health, 14(1): 2-8.

Başar, F. ve Çiçek, S. (2018). Annelerin Yeterli Prenatal Bakım Alma Durumları ve Etkileyen Faktörler. OPUS–Uluslararası Toplum Araştırmaları Dergisi, 9(16) :2574-2596.

Başli, M, Bekar, M. ve Civelek, İ. (2018). Kültürlerarası Hemşirelikte Kullanılan Modeller ve ‘‘Kültürel Yeterlilik Süreci Modeli’’ni Anlamak. Necmettin Erbakan Üniversitesi Sağlık Bilimleri Fakültesi Dergisi, 1(1): 18-24.

Bayık Temel, A. (2008). Kültürlerarası (Çok Kültürlü) Hemşirelik Eğitimi. Atatürk Üniversitesi Hemşirelik Yüksekokulu Dergisi, 11(2) :92-101

Berber, M. A. ve Oskay, Ü. (2019). Perinatolojiye Özgü Transkültürel Hemşirelik Modelleri. Necmettin Erbakan Üniversitesi Sağlık Bilimleri Fakültesi Dergisi, 2(2): 45-50.

Berde, A. S. ve Uner, S. (2016). Nijeryalı Kadınların Aldığı Doğum Öncesi Bakımın Yeterliliği ve Bazı İlişkili Faktörler. TAF Preventive Medicine Bulletin, 15(3): 190-198.

Bilgiç D, Demirel G, Dağlar G. Gebelerin Gebelik Dönemine ve Doğuma İlişkin Mitlerinin Belirlenmesi. Zeynep Kamil Tıp Bülteni 2018; 49(1):59-64.

Bolsoy, N. ve Sevil, Ü. (2006). Sağlık-Hastalık ve Kültür Etkileşimi. Atatürk Üniversitesi Hemşirelik Yüksekokulu Dergisi, 9(3): 78-87.

Çakır Koçak, Y. ve Sevil, Ü. (2015). Kadın Doğum Kliniklerinde Yatan Hastalara Kültürlerarası Yaklaşım. Turkiye Klinikleri J Public Health Nurs-Special Topics, 1(3) :52-61.

Çakır Koçak, Y., Öztürk Can, H., Yücel, Ü., Demirelöz Akyüz, M ve Çeber Turfan, E. (2017). Türkiye’de Ebelik Bölümlerinin Akademik ve Fiziki Profili. Sağlık Bilimleri ve Meslekleri Dergisi, 4(2): 88-97.

Dauvrin, M. ve Lorant, V. (2015). Leadership and Cultural Competence of healthcare Professionals: A Social Network Analysis. Nursing Research, 64(3): 200-208.

Ebelik Ulusal Çekirdek Eğitim Programı-EUÇEP. (2016). “YÖK Ulusal Çekirdek Eğitim Programı” https://www.yok.gov.tr/Documents/Kurumsal/egitim_ogretim_dairesi/Ulusal-cekirdek-egitimi-programlari/ebelik.pdf, Erişim tarihi: 30.04.2021.

Erenoğlu, R., Can, R., Tambağ, H. ve Akdeniz, Ş. (2017). Kırsal Alandaki Kadınların Doğum-Doğum Sonu Dönemle İlgili Geleneksel Uygulamaları: Karaksi örneği. Folklor/Edebiyat, 23(90): 183-217.

Ersin, F. ve Bahar, Z. (2013). Odak Grup Görüşmeleri ve Kültürel Bakım Farklılık-Evrensellik Teorisi İlişkisi. Dokuz Eylül Üniversitesi Hemşirelik Fakültesi Elektronik Dergisi, 6(3): 172-175.

İldam Çalım, S., Kavlak, O. ve Sevil, Ü. (2012). Evrensel Bir Sorun: Göç Eden Kadınların Sağlığı ve Sağlık Hizmetlerinde Yaşanan Dil Engeli. Sağlık ve Toplum, 22: 11-19.

Giger, J. N. ve Davidhizar, R. (1998). Use of Giger and Davidhizar’s Transcultural Assesment Model by Health Professions. International Nursing Review, 45(4): 119-122.

Giger, J. N. ve Davidhizar, R. (2002). The Giger and Davidhizar Transcultural Assesment Model. Journal of Transcultural Nursing, 13(3): 185-188.

Holton, R. (2013). Küreselleşmenin Kültürel Sonuçları. Sosyoloji Konferansları, 47: 59-75.

Hunt, R. (2013). Community-Based Nursing (5th ed). China: Wolters Kluwer/Liipincott Williams & Wilkins.

International Confederation of Midwives. “Philosophy and model of midwifery care”. https://www.internationalmidwives.org/assets/files/general-files/2020/07/cd0005_v201406_en_philosophy-and-model-of-midwifery-care.pdf, Erişim tarihi: 11.05.2022.

Kersey Matusiak, G. (2012). Culturally Competent Care: Are We There Yet? Nursing Management, 42(2): 49-52.

Koyun, A, Çamuroğlu, C, Korkmaz, G, Menteşe, N. Ve Ocak, F. (2010). Kadınların Gebelik, Doğum ve Yenidoğan Bakımına İlişkin Geleneksel İnanç ve Uygulamaları. Sosyal Politika Çalışmaları Dergisi, 22 (22): 57-64.

Leininger, M. (1997). Transcultural Nursing Research to Transform Nursing Education and Practice: 40 Years. Image: The Journal of Nursing Scholarship, 29(4): 341-348.

Leininger, M. M.ve McFarland, M. R. (2006). Culture care diversity & universality: a worldwide nursing theory (3rd ed). Sudbury: Jones & Bartlett Learning.

Liang, Y. W, Chang, H. P, Lin, Y. H, Lin, L. Y. Chen, W. Y. (2014). Factors Affecting Adequate Prenatal Care and the Prenatal Care Visits of İmmigrant Women to Taiwan. Journal of İmmigrant and Minority Health, 16(1): 44-52.

Lin, C. C, Han, C. Y, Pan, I. J. ve Lin, P. L. (2016). Exploring the Perceptions of Core Values of Nursing in Taiwanese Nursing Students at the Baccalaureate Level. The Journal of Nursing Research, 24(2): 126-136.

Narayanasamy, A. ve White, E. A. (2005). Review of Transcultural Nursing. Nurse Education Today, 25(2): 102-111.

Öztürk, E. ve Öztaş, D. (2012). Transkültürel Hemşirelik. Yaşam Bilimleri Dergisi, 1(1): 293-300.

Purnell, L. (2000). Description of the Purnell Model for Cultural Competence. Journal of Transcultural Nursing, 11(1): 40-46.

Purnell, L. D. (2002). The Purnell Model for Cultural Competence. Journal of Transcultural Nursing, 13(3): 193-196.

Sağlık Bakanlığı Türkiye Halk Sağlığı Kurumu Kadın ve Üreme Sağlığı Daire Başkanlığı. (2013). Gebe Bilgilendirme Sınıfı Eğitimci Kitabı. Ankara: ss 2-17.

Sayan, A. (1999). Kültür ve Sağlık. Atatürk Üniversitesi Hemşirelik Yüksekokulu Dergisi, 2(2): 50-52.

Seviğ, Ü. ve Tanrıverdi, G. (2012). Kültürlerarası hemşirelik. İstanbul: İstanbul Tıp Kitabevi

Shepherd, S. M, Wlls-Esqueda, C, Newton, D, Sivasubramaniam, D. Paradies, Y. (2019). The Challenge of Cultural Competence in The Workplace: Perspectives of Healthcare Providers. BMC Health Services Research, 19(1): 135-145.

Taşçı Duran, E. (2016). Göç Eden Gebe Kadınların Planlı Davranış Kuramına Göre Doğum Öncesi Bakım Almaya Yönelik Niyet ve Tutumlarını Etkileyen Etmenler. Hacettepe Üniversitesi Hemşirelik Fakültesi Dergisi, 3: 1-15.

Timur Taşhan, S. ve Boybay Koyuncu, S. (2018). Kadınların Doğuma Yönelik Kullandıkları Geleneksel Yöntemler ve Etkileyen Faktörler. Acıbadem Üniversitesi Sağlık Bilimleri Dergisi, 9(2): 150-155.

Tortumluoğlu, G. (2004). Transkültürel Hemşirelik ve Kültürel Bakım Modeli Örnekleri. Cumhuriyet Üniversitesi Hemşirelik Yüksekokulu Dergisi, 8(2) :47-57.

Türk Dil Kurumu Sözlükleri. “Kültür”. https://sozluk.gov.tr/, Erişim tarihi: 02.05 2021.

White, R. B. (2004). Adherence to the Dialysis Prescription: Partnering with Patients for İmproved Outcomes. Nephrology Nursing Journal, 31(4):432-435.

World Health Organization. “Remains firmly committed to the principles set out in the preamble to the constitution”. https://www.who.int/about/who-we-are/constitution, Erişim tarihi: 01.05.2022.

Young, S. ve Guo, K. (2020). Cultural Diversity Training the Necessity of Cultural Competence for Health Care Providers and in Nursing Practice. The Health Care Manager, 39(2): 100-108.

Zeh, P, Sandhu, H. K, Cannaby, A. M. ve Sturt, J. A. (2012). The İmpact of Culturally Competent Diabetes Care İnterventions for İmproving Diabetes Related Outcomes in Ethnic Minority Groups: A Systematic Review. Diabetic Medicine, 29(10): 1237-1552.

Published

2022-12-05

How to Cite

AYDEMİR, H., ÖZTÜRK CAN, H., & TUNA ORAN, N. (2022). Culture-Based Midwifery Care in The Prenatal Period and The Relationship of Midwifery Care to Cultural Care Models. GEVHER NESIBE JOURNAL OF MEDICAL AND HEALTH SCIENCES, 7(21), 49–56. https://doi.org/10.5281/zenodo.7388829

Issue

Section

Articles