TİMOKİNONUN RAT KARACİĞERİNDE Ki-67 EKSPRESYONU ÜZERİNE ETKİSİ

Arif AKTURK; Serife TÜTÜNCÜ

doi:10.5281/zenodo.6974051

Yazarlar

Arif AKTURK Ondokuz Mayıs Üniversitesi Veteriner Fakültesi Histoloji ve Embriyoloji Anabilim Dalı, Samsun, Turkey https://orcid.org/0000-0001-9107-9663
Serife TÜTÜNCÜ Ondokuz Mayıs Üniversitesi Veteriner Fakültesi Histoloji ve Embriyoloji Anabilim Dalı, Samsun, Turkey https://orcid.org/0000-0001-6834-7244

DOI:

https://doi.org/10.5281/zenodo.6974051

Anahtar Kelimeler:

İmmunohistokimya, Karaciğer, Ki-67, rat, timokinon

Özet

Bu çalışmada, ağız (gavaj) yoluyla uygulanan timokinonun rat karaciğerlerindeki, hepatosit proliferasyonu üzerine olası etkilerinin in vivo olarak gösterilmesi amaçlanmıştır. Bu amaçla hücresel proliferasyonla ilişkili bir nükleer protein olan Ki67’nin immunohistokimyasal lokalizasyonu gösterilmiştir. Çalışmada 14 adet erişkin Sprague Dawley cinsi rat kullanıldı. Ratlar kontrol ve deney (10 mg/kg timokinon gavaj) olmak üzere iki gruba ayrıldı. Timokinon uygulaması 42 gün boyunca düzenli olarak yapıldı. Belirtilen süreler sonunda ratlara servikal dislokasyon uygulandı ve karaciğerleri alınarak %10’luk tamponlu formaldehit solüsyonunda tespit edildi. Histolojik doku takibi prosedürleri uygulanarak dokular parafin bloklara gömüldü. Parafin bloklardan 5 μ’luk kesitler alındıktan sonra Crossmon’ın üçlü boyaması ile karaciğerin histolojik yapısı incelendi. İmmunohistokimyasal yöntemlerden Streptavidin-Biotin Peroksidaz yöntemi uygulanarak, Ki67’nin immonuhistokimyasal lokalizasyonu gösterildi. Kontrol ve timokinon uygulama gruplarına ait karaciğer preparatları ayrıntılı olarak incelendiğinde; hepatositlerin, damarların ve kanal sisteminin normal histolojik yapıda olduğu belirlendi. Karaciğerde normal lobul yapısı gözlenirken, kontrol ve timokinon uygulama grupları arasında herhangi bir farklılık tespit edilmedi. İmmunohistokimyasal boyamalar değerlendirildiğinde, kontrol ve timokinon uygulama gruplarının hepatositlerinde ve damar duvarlarında farklı yoğunlukta immun pozitif reaksiyonlar gözlendi. Kontrol grubunda vena sentralise yakın bölgelerdeki hepatositlerin sitoplazmasında yoğun olarak gözlenirken perifere doğru reaksiyonların azaldığı gözlendi. Timokinon uygulama grubunda ise immun reaksiyon şiddetinin belirgin derecede azalmış olduğu tespit edildi. Sonuç olarak, bu çalışma, karaciğer dokularında Ki67’nin lokalizasyonunu ve ekspresyonunu in vivo olarak göstermekte ve timokinon-Ki67 etkileşimini analiz etmektedir. Kontrol ve timokinon uygulama gruplarında Ki67 ekspresyonunun gözlenmesi ancak timokinon uygulama grubunda belirgin şekilde azalması, düşük doz timokinon uygulamasının Ki67’yi inaktive etmediğini ve hücrelerde proliferasyonu durdurduğunu düşündürmektedir.

Referanslar

Abdel-Fattah, A. F. M., Matsumoto, K., & Watanabe, H. (2000). Antinociceptive effects of Nigella sativa oil and its major component, thymoquinone, in mice. European journal of pharmacology, 400(1), 89-97.

Al-Ali A, Alkhawajah AA, Randhawa MA, et al. (2008). Oral and Intraperitoneal LD50 of Thymoquinone, an active Principle of Nigella Sativa, in Mice and Rats. Journal of Ayub Medical College Abbottabad, 20(2): 25-27.

Al-Gharably, N. M., Badary, O. A., Nagi, M. N., Al-Shabanah, O. A., Al-Sawaf, H. A., Al-Rikabi, A. C., & Al-Bekairi, A. M. (1997). Protective effect of thymoquinone against carbon tetrachloride-induced hepatotoxicity in mice.

Alsaif, M. A. (2007). Effect of thymoquinone on ethanol-induced hepatotoxicity in Wistar rats. J Med Sci, 7(7), 1164-1170.

Badary, O. A. (1999). Thymoquinone attenuates ifosfamide-induced Fanconi syndrome in rats and enhances its antitumor activity in mice. Journal of Ethnopharmacology, 67(2), 135-142.

Badary, O. A., Abdel-Naim, A. B., Abdel-Wahab, M. H., & Hamada, F. M. (2000). The influence of thymoquinone on doxorubicin-induced hyperlipidemic nephropathy in rats. Toxicology, 143(3), 219-226.

Badary, O. A., Al‐Shabanah, O. A., Nagi, M. N., Al‐Bekairi, A. M., & Elmazar, M. (1998). Acute and subchronic toxicity of thymoquinone in mice. Drug Development Research, 44(2‐3), 56-61.

Bozlu, M. (1998). Mesane Tümörlü Hastalarda Klinik Progresyonu ve Tedaviye Yanıtı Değerlendirmede Proliferating Cell Nuclear Antigen (PCNA), Ki-67 ve Nucleolar Organizer Region (AgNOR)’un Değeri, Uzmanlık Tezi. T.C. Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi Üroloji Anabilim Dalı ,Ankara

Dağlı, A. F., & Özercan, M. R. (2006). Endometriumun Benign, Premalign ve Malign Lezyonlarında Glut-1 ile Ki-67'nin Ayırıcı Tanıdaki Yeri. Fırat Tıp Dergisi, 11(2), 93-97.

Gerdes, J., Lemke, H., Baisch, H. E. I. N. Z., Wacker, H. H., Schwab, U., & Stein, H. (1984). Cell cycle analysis of a cell proliferation-associated human nuclear antigen defined by the monoclonal antibody Ki-67. The Journal of Immunology, 133(4), 1710-1715.

Ghosheh OA, Houdi AA, Crooks PA. (1999). High performance liquid chromatographic analysis of the pharmacologically active quinones and related compounds in the oil of the black seed (Nigella sativa L.) Journal of Pharmaceutical and Biomedical Analysis, 19: 757–762.

Guyton AC, Hall JE. (2001). Vücudun Enfeksiyona Direnci: II. Bağışıklık ve Allerji Tıbbi Fizyoloji. Editör: Çavuşoğlu H, Yeğen ÇB, Aydın Z, Alican İ. İstanbul. Nobel Yayıncılık. 402-413.

Güllü, E. B., & Avcı, G. (2013). Timokinon: Nigella Sativa’nın biyoaktif komponenti. Kocatepe Veterinary Journal, 6(1), 51-61.

Halawani, E. (2009). Antibacterial activity of thymoquinone and thymohydroquinone of Nigella sativa L. and their interaction with some antibiotics. Advances in Biological Research, 3(5-6), 148-152.

Hosseinzadeh H, Parvardeh S. (2004). Anticovulsant effects of thymoquinone, the major constituent of Nigella Sativa seeds, in mice. Phytomedicine, 11: 56-64.

Imran, M., Rauf, A., Khan, I. A., Shahbaz, M., Qaisrani, T. B., Fatmawati, S., ... & Gondal, T. A. (2018). Thymoquinone: A novel strategy to combat cancer: A review. Biomedicine & Pharmacotherapy, 106, 390-402.

Kaseb, A. O., Chinnakannu, K., Chen, D., Sivanandam, A., Tejwani, S., Menon, M., ... & Reddy, G. P. V. (2007). Androgen receptor–and E2F-1–targeted thymoquinone therapy for hormone-refractory prostate cancer. Cancer Research, 67(16), 7782-7788.

Kenawy SA, El-Sayed ME, Awad AS, et al. (2014). Effect of thymoquinone and omega-3 on intestinal ischemia/reperfusion induced hepatic dysfunction in rats. British Journal of Pharmacology and Toxicology, 5(5):169-176.

Lee, G. S., Yang, H. G., Kim, J. H., Ahn, Y. M., Han, M. D., & Kim, W. J. (2019). Pine (Pinus densiflora) needle extract could promote the expression of PCNA and Ki-67 after partial hepatectomy in rat. Acta Cirurgica Brasileira, 34.

Nagi, M. N., & Almakki, H. A. (2009). Thymoquinone supplementation induces quinone reductase and glutathione transferase in mice liver: possible role in protection against chemical carcinogenesis and toxicity. Phytotherapy Research: An International Journal Devoted to Pharmacological and Toxicological Evaluation of Natural Product Derivatives, 23(9), 1295-1298.

Nagi, M. N., & Mansour, M. A. (2000). Protective effect of thymoquinone against doxorubicin–induced cardiotoxicity in rats: A possible mechanism of protection. Pharmacological Research, 41(3), 283-289. 510.

Paarakh PM. (2010). Nigella sativa Linn.–A comprehensive review. Indian Journal of Natural Products and Resources, 1: 409-429.

Randhawa MA, Alghamdi MS. (2011). Anti-cancer activity of Nigella sativa (black seed) A Review. The American Journal of Chinese Medicine, 39: 1075-1091.

Randhawa, M. A., & Al-Ghamdi, M. S. (2002). A review of the pharmaco-therapeutic effects of Nigella sativa. Pak J Med Res, 41(2), 77-83.

Salem ML. (2005). Immunomodulatory and Therapeutic of the Nigella Sativa L. Seed, Int Immunolopharmacology, 5: 1749-1770.

Sawhney, N., & Hall, P. A. (1992). Ki67-structure, function, and new antibodies. The Journal of Pathology, 168(2), 161-162.

Scholzen, T., & Gerdes, J. (2000). The Ki‐67 protein: from the known and the unknown. Journal of Cellular Physiology, 182(3), 311-322.

Şarışen, Ö., & Çalışkan, D. (2005). Fitoterapi: bitkilerle tedaviye dikkat (!). Sted, 14(8), 182-187.

Yang, C., Zhang, J., Ding, M., Xu, K., Li, L., Mao, L., & Zheng, J. (2018). Ki67 targeted strategies for cancer therapy. Clinical and Translational Oncology, 20(5), 570-575.

TİMOKİNONUN RAT KARACİĞERİNDE Ki-67 EKSPRESYONU ÜZERİNE ETKİSİ

Yazarlar

DOI:

Anahtar Kelimeler:

Özet

Referanslar

İndir

Yayınlanmış

Nasıl Atıf Yapılır

Sayı

Bölüm

Lisans

Makale Gönder

Dil

Bilgi