Hemşirelerin Meme Kanserinin Erken Tanısına Yönelik Bilgi ve Uygulamalarının Değerlendirilmesi

Özet

Amaç: Araştırma hemşirelerin meme kanserine yönelik bilgi, davranış ve uygulamalarını incelemek amacıyla yapılmıştır. Yöntem: Tanımlayıcı ve kesitsel tipte olan bu çalışmanın evrenini, Elazığ ili Fırat Üniversitesi Hastanesi’nde görev yapan 535 hemşire oluşturmuş, bunların 495’ine ulaşılmıştır. Araştırma verileri; hemşirelerin sosyo-demografik özelliklerini, meme kanseri ve erken tanı yöntemleri hakkında bilgi ve davranışlarını belirlemeye yönelik soruların yer aldığı bir anket formunun dağıtılıp sonra geri toplanmasıyla elde edilmiştir. Elde edilen veriler sayı, ortalama, yüzde ve ki-kare testi ile değerlendirilmiştir. Bulgular: Araştırmaya alınan hemşirelerin yaş ortalaması 29,46±7,27 yıl olup, %88,7’si kadın ve %46,7’si bekar idi. Hemşirelerin %65,6’sı kendi kendine meme muayenesi (KKMM)’ni yapmakla birlikte, %15,9’u bu yöntemi düzenli olarak uygulamaktadır. Hemşirelerden KKMM’nin uygun tekniğini tam bilenlerin oranı %52,2 iken hiç bilmeyenlerin oranı %12,3’tür. Hemşirelerin, bir hekim tarafından klinik meme muayenesi (KMM) yaptırma oranı %15,4’tir. Hemşirelerin mamografi çektirme oranı %53,6’dır. Çalışmada hemşirelerin yaşının artması, meme kanseri konusundaki bilgilerini yeterli görmesi, meme kanseri hakkında bilimsel yayınları takip etmesi ile erken tanı yöntemlerini uygulama üzerinde anlamlı bir etki bulunmuştur (p<0,05). Sonuç: Hemşirelerin, sağlık çalışanı olduğu düşünüldüğünde, KKMM hakkında yeterli bilgiye sahip olmadıkları ve meme kanseri erken tanı yöntemlerini uygulama oranlarının düşük olduğu tespit edilmiştir. Hemşirelerin, meme kanseri ve erken tanı yöntemleri hakkında bilgi ve davranışlarının eğitimle desteklenmesi, yapılacak çalışmalarla istenen koruyucu sağlık davranışlarını gerçekleştirmeyi engelleyen faktörlerin belirlenerek azaltılması yönünde girişimler yapılmalıdır.