Sağlık Hizmetinde Kullanılan Yapay Zekânın Hasta Ve Hekim Üzerindeki Güvene Bağlı Etkisi

Özet

Yapay zekâ ve robotik sistemler teşhis ve klinik tedavilerde dâhil olmak üzere belirli tıbbi işlevlerde kilit rol oynayarak hızla sağlık hizmetlerine girmektedir. Sağlık teknolojisinin gelişmesindeki odak nokta, insan makine etkileşimleri üzerine olmuştur. Bu da bir dizi teknoloji merkezli soruna yol açmıştır. Bu çalışmada, bu teknolojilerin sağlık alanındaki hasta doktor ilişkisi ve insan-kurum üzerindeki etkisine odaklanılmaktadır. Sağlıkta yapay zekânın hasta doktor güveni üzerinde önemli etkileri olabileceği savunulmaktadır. Sağlık hizmetinde yapay zekâ veya robotik sistemlerin tanıtılmasıyla potansiyel olarak desteklenen ya da kesintiye uğrayan güvene giden üç ana etkene odaklanılmaktadır. Birinci olarak, doktorlar hekimlik yapmak için sertifikalandırılmış ve ruhsatlandırılmıştır. Ruhsat, bazı bireylerin belirli becerilere, bilgiye ve yüksek düzeyde değere sahip olduğunu gösterir. İkinci olarak, doktorların hastanın değerini destekleyen bakımı sağlamakla görevli aktif bir ikilinin bir parçası olarak rol oynadığı görülmektedir. Son olarak, bir hastanın doktoruyla yaşadığı deneyimler, hasta hekim anlayışı arasındaki güven için olumlu veya olumsuz bir itici güçtür. Bir doktor bir hastayla etkileşime girdiğinde, onunla sosyal ve deneyimsel “sermaye” inşa eder ve bu anlayış güveninin artmasına neden olur. Sağlık hizmetleri yapay zekâ sistemlerinin, tıbbi cihazların olağan işlevlerinin ötesine geçen yardımcı teknolojiler olarak ele alınması gerektiği savunulmaktadır. Sonuç olarak, ilgili değerleri sağlamak için sağlıkta yapay zekâ sistemlerinin düzenlenmesi gerekmektedir. Hastalar ve doktorlar için bu çabaya üç üst düzey ilkenin rehberlik edebileceği önerilmektedir. Tıp uzmanları sağlık yapay zekâ sistemleri konusunda eğitim almalı ve lisanslanmalı; yapay zekâ bakımından ve uygulanmasından önce hasta veya bakıcı tarafından verilen onay ve “bakım standardı” kabul edilene kadar alternatif bakım yöntemleri sağlanmalıdır. Düzenleyici önlemlerde bu işlevleri öncelik sırasına koyarken, endüstri ve tıp camiası, bu tür sağlık teknolojilerinin toplumsal ve kişiler arası uygun şekilde yerleştirilmesini ve uygulanmasını ön görmektedir.