DUODENAL ONARIMLAR SONRASI KAÇAĞI ÖNLEMEK İÇİN YENİ BİR CERRAHİ TEKNİK

Özet

Giriş: Retroperitoneal yerleşimlerinden dolayı duodenal yaralanmalar cerrahlar için tanısal zorluk oluştururlar. Bu yaralanmaların gecikmiş tanı ve tedavisi, morbidite ve mortalite oranlarının artmasına neden olur. Duodenal yaralanmanın derecesine bağlı olarak uygulanan birçok farklı cerrahi prosedür vardır. Cerrahi teknikteki gelişmelere rağmen duodenal lezyonlar hala yüksek morbidite ve mortalite oranları ile seyretmektedir. Amaç: Bu sunumun amacı duodenal yaralanmaların tedavisinde yeni bir cerrahi tekniği tanımlamaktır. Cerrahi Teknik: Bu teknik, Crohn hastalığı ile birlikte intestinal tüberkülozu olan bir hastada, postoperatif takipte duodenokolik fistül ve apseye sekonder olarak meydana gelen duodenal hasarın tedavisinde uygulanmıştır. Hasta; invajinasyon, intraabdominal apse ve genel durumunun kötüleşmesi nedeniyle ameliyat edilmiş, ikinci ameliyat ise duodenumdan kontrast ekstravazasyonu olması nedeniyle yapılmıştır. Tekniğin üçüncü bölümü olan tüp enterostomi ve negatif basınç uygulaması, duodenumda sekresyon birikimini ve basınç artışını önleyerek duodenum içi basıncı minimuma indirirken anastomoz açılma ve fistül oluşumu riskini azaltmıştır. Bu amaçla ilk 14 gün enterostomi tüpünden uzatılan aspirasyon kanülü ile sürekli negatif aspirasyon yapılmıştır. Hasta herhangi bir komplikasyon olmaksızın, sorunsuz bir şekilde iyileşmiştir. Sonuç: “Pilorik eksklüzyon, duodenumdaki yaranın mukozal tabakasının stapler ile, serozanın ise vicryl ile onarımı, enterostomi tüpü ile negatif basınç uygulayarak intra-duodenal basıncı en aza indirme” tekniğinin, özellikle de duodenostomi tüpünden yapılan negatif basınçlı aspirasyonun duodenum içi basıncı azaltarak kaçakları önlemede alternatif bir çözüm olabileceği düşünülmektedir.