Deneysel Siçan Transvers Rektus Abdominis Ve Gluteus Maksimus Kas-Deri Flep Modellerinde Inhalasyon Ve Spinal Anestezinin Mikrodolaşima Etkilerinin Karşilaştirilmasi

Özet

Amaç: Flep disseksiyonları sırasında kullanılan cerrahi tekniklerdeki gelişmelerle birlikte, bu tip girişimlerin yapılabilmesi için en önemli koşullardan biri olan anestezi tekniklerinde de önemli gelişmeler olmuştur. Literatürde, flep ve mikrocerrahi uygulamalarında kullanılabilecek en uygun anestezi tekniğinin belirlenebilmesi amacı ile yapılan birtakım klinik çalışmalar mevcuttur. Bu çalışmada, flep cerrahisi sırasında inhalasyon ve spinal anestezinin, farklı kas-deri fleplerindeki etkilerinin deneysel olarak karşılaştırılması amaçlanmıştır. Metod: Çalışmada 35 adet sıçan beş eşit gruba ayrıldı. Grup 1) iskemi oluşturulmayan kontrol grubu; Grup 2) inhalasyon anestezisi altında transvers rektus abdominis kas-deri flebi kaldırılan grup; Grup 3) spinal anestezi altında transvers rektus abdominis kas-deri flebi kaldırılan grup; Grup 4) inhalasyon anestezisi altında gluteus maksimus kas-deri flebi kaldırılan grup ve Grup 5) spinal anestezi altında gluteus maksimus kas-deri flebi kaldırılan grup olarak planlandı. Tüm gruplarda 0, 7, 14 ve 28. günlerde perkütan yolla flep O2 satürasyonları ölçüldü. Deney sonunda malondialdehit, total antioksidan kapasitesi ve total oksidatif stres değerleri ölçüldü. Histopatolojik inceleme için alınan örneklerde hiyalinizasyon, inflamasyon, konjesyon, ödem, kanama, nükleer santralizasyon ve fibrozis alanları değerlendirildi. Bulgular: İnflamasyon, konjesyon ve ödem parametre bulguları Grup 2 ve 4’te, diğer gruplara kıyasla anlamlı derecede yüksek saptandı. Sonuç: Çalışmadan elde edilen bulgular sonucunda, flep uygulamalarında rejyonel anestezi yöntemlerinin tercih edilebilecek bir anestezik yöntem olduğu düşünülebilir, çünkü inhalasyon anestezisi hem transvers rektus abdominis hem de gluteus maksimus kas flep modellerinde oksidatif etkiye sahipken, spinal anestezi ile bu etki daha düşüktür.